Chłoniak szarej strefy (GZL) – czasami nazywany również chłoniakiem szarej strefy śródpiersia, jest bardzo rzadkim i agresywnym podtypem chłoniaka nieziarniczego z komórek B. Agresywny oznacza, że rośnie bardzo szybko i może rozprzestrzeniać się po całym ciele. Dzieje się tak, gdy wyspecjalizowany typ białych krwinek, zwany limfocytami B, mutuje i staje się nowotworowy.
Limfocyty komórek B (komórki B) są ważną częścią naszego układu odpornościowego. Wspomagają inne komórki odpornościowe w skutecznym działaniu i wytwarzają przeciwciała pomagające zwalczać infekcje i choroby.
System limfatyczny
Jednak w przeciwieństwie do innych komórek krwi, zwykle nie żyją one w naszej krwi, ale w naszym układzie limfatycznym, który obejmuje nasze:
- węzły chłonne
- naczynia limfatyczne i płyn limfatyczny
- grasica
- śledziona
- tkanka limfatyczna (taka jak kępki Peyera, które są grupami limfocytów w naszych jelitach i innych obszarach naszego ciała)
- dodatek
- migdałki
Przegląd chłoniaka szarej strefy
Chłoniak szarej strefy (GZL) jest agresywną chorobą, która może być trudna do leczenia. Jednak może być uleczalny za pomocą standardowego leczenia.
GZL zaczyna się w środku klatki piersiowej w obszarze zwanym śródpiersiem. Uważa się, że komórki B żyjące w grasicy (komórki B grasicy) przechodzą zmiany, które powodują, że stają się nowotworowe. Ponieważ jednak komórki B mogą przemieszczać się do dowolnej części naszego ciała, GZL może również rozprzestrzeniać się na inne części ciała.
Powodem, dla którego nazywa się to szarą strefą, jest to, że ma cechy zarówno chłoniaka Hodgkina, jak i nieziarniczego, co czyni go nieco pośrodku tych dwóch głównych klas chłoniaków i trudniej go dokładnie zdiagnozować.
Kto choruje na chłoniaka szarej strefy?
Chłoniak szarej strefy może dotknąć każdego, niezależnie od wieku i rasy. Ale częściej występuje u osób w wieku od 20 do 40 lat i nieco częściej u mężczyzn niż u kobiet.
Nadal nie wiemy, co powoduje większość podtypów chłoniaka, i dotyczy to również GZL. Uważa się, że ludzie, którzy mieli infekcję wirusem Epsteina-Barra – wirusem wywołującym gorączkę gruczołową, mogą być narażeni na zwiększone ryzyko rozwoju GZL, ale ludzie, którzy nie mieli infekcji, również mogą dostać GZL. Tak więc, chociaż wirus może zwiększać ryzyko, nie jest przyczyną GZL. Aby uzyskać więcej informacji na temat czynników ryzyka i przyczyn, zobacz poniższy link.
Objawy chłoniaka szarej strefy
Pierwszym działaniem niepożądanym, jakie można zauważyć, jest często guzek w klatce piersiowej (guz spowodowany obrzękiem grasicy lub węzłów chłonnych, które wypełniają się nowotworowymi komórkami chłoniaka). Możesz także:
- mieć problemy z oddychaniem
- łatwo dostać duszności
- odczuwać zmiany w głosie i brzmieć ochryple
- odczuwać ból lub ucisk w klatce piersiowej.
Dzieje się tak, gdy guz staje się większy i zaczyna wywierać nacisk na płuca lub drogi oddechowe.
Ogólne objawy chłoniaka
Niektóre objawy występują często we wszystkich typach chłoniaków, więc u pacjenta może wystąpić którykolwiek z poniższych objawów:
Opuchnięte węzły chłonne, które wyglądają jak guzki pod skórą lub są odczuwalne, często na szyi, pod pachami lub w pachwinie.
Zmęczenie – skrajne zmęczenie, którego nie poprawia odpoczynek ani sen.
Utrata apetytu – brak chęci do jedzenia.
Swędząca skóra.
Krwawienie lub siniaki bardziej niż zwykle.
objawy typu B.
Diagnoza i stopień zaawansowania chłoniaka szarej strefy (GZL)
Kiedy lekarz uzna, że możesz mieć chłoniaka, zorganizuje szereg ważnych badań. Testy te potwierdzą lub wykluczą chłoniaka jako przyczynę twoich objawów.
Krew Testy
Badania krwi są wykonywane podczas próby zdiagnozowania chłoniaka, ale także w trakcie leczenia, aby upewnić się, że narządy działają prawidłowo i radzą sobie z leczeniem.
Biopsje
Będziesz potrzebować biopsji, aby uzyskać ostateczną diagnozę chłoniaka. Biopsja to procedura polegająca na usunięciu części lub całości zajętego węzła chłonnego i/lub próbki szpiku kostnego. Biopsja jest następnie sprawdzana przez naukowców w laboratorium, aby sprawdzić, czy występują zmiany, które pomogą lekarzowi zdiagnozować GZL.
Kiedy masz biopsję, możesz mieć znieczulenie miejscowe lub ogólne. Będzie to zależeć od rodzaju biopsji i części ciała, z której została pobrana. Istnieją różne rodzaje biopsji i możesz potrzebować więcej niż jednej, aby uzyskać najlepszą próbkę.
Biopsja gruboigłowa lub cienkoigłowa
Biopsje gruboigłowe lub cienkoigłowe są pobierane w celu usunięcia próbki powiększonego węzła chłonnego lub guza w celu sprawdzenia oznak GZL.
Twój lekarz zwykle użyje miejscowego środka znieczulającego, aby znieczulić obszar, abyś nie odczuwał bólu podczas zabiegu, ale podczas tej biopsji będziesz przytomny. Następnie włożą igłę do spuchniętego węzła chłonnego lub guzka i pobiorą próbkę tkanki.
Jeśli twój obrzęk węzłów chłonnych lub guzek znajduje się głęboko w twoim ciele, biopsję można wykonać za pomocą ultradźwięków lub specjalistycznych wskazówek rentgenowskich (obrazowych).
Możesz mieć do tego znieczulenie ogólne (które usypia cię na chwilę). Możesz także mieć kilka szwów później.
Biopsja gruboigłowa pobiera większą próbkę niż biopsja cienkoigłowa, dlatego jest lepszą opcją przy próbie zdiagnozowania chłoniaka.
Stopień zaawansowania chłoniaka
Gdy dowiesz się, że masz chłoniaka szarej strefy, lekarz będzie chciał wykonać więcej badań, aby sprawdzić, czy chłoniak występuje tylko w śródpiersiu, czy też rozprzestrzenił się na inne części ciała. Testy te nazywane są etapami.
Inne testy przyjrzą się, jak różne są twoje komórki chłoniaka od normalnych komórek B i jak szybko rosną. Nazywa się to stopniowaniem.
Kliknij poniższe nagłówki, aby dowiedzieć się więcej.
Stopień zaawansowania odnosi się do tego, na ile chłoniak wpływa na twoje ciało lub jak daleko rozprzestrzenił się od miejsca, w którym się zaczął.
Komórki B mogą podróżować do dowolnej części ciała. Oznacza to, że komórki chłoniaka (nowotworowe komórki B) mogą również przemieszczać się do dowolnej części ciała. Będziesz musiał wykonać więcej testów, aby znaleźć te informacje. Testy te nazywane są testami etapowymi, a kiedy otrzymasz wyniki, dowiesz się, czy masz etap pierwszy (I), etap drugi (II), etap trzeci (III) lub etap czwarty (IV) GZL.
Twój etap GZL będzie zależał od:
- Ile obszarów twojego ciała ma chłoniak
- Gdzie znajduje się chłoniak, jeśli znajduje się powyżej, poniżej lub po obu stronach membrana (duży mięsień w kształcie kopuły pod klatką piersiową, który oddziela klatkę piersiową od brzucha)
- Czy chłoniak rozprzestrzenił się do szpiku kostnego lub innych narządów, takich jak wątroba, płuca, skóra lub kości.
Etapy I i II nazywane są „stadiami wczesnymi lub ograniczonymi” (obejmującymi ograniczony obszar ciała).
Etapy III i IV nazywane są „etapem zaawansowanym” (bardziej rozpowszechnionym).
Etap 1 | dotyczy jednego obszaru węzłów chłonnych, powyżej lub poniżej przepony |
Etap 2 | dotyczy to dwóch lub więcej obszarów węzłów chłonnych po tej samej stronie przepony |
Etap 3 | zajęty jest co najmniej jeden obszar węzłów chłonnych powyżej i co najmniej jeden obszar węzłów chłonnych poniżej przepony |
Etap 4 | chłoniak występuje w wielu węzłach chłonnych i rozprzestrzenił się na inne części ciała (np. kości, płuca, wątrobę) |
Dodatkowe informacje o inscenizacji
Twój lekarz może również mówić o twoim stadium, używając liter, takich jak A, B, E, X lub S. Te litery dostarczają więcej informacji na temat twoich objawów lub wpływu chłoniaka na twoje ciało. Wszystkie te informacje pomogą Twojemu lekarzowi znaleźć najlepszy plan leczenia dla Ciebie.
List | Znaczenie | Znaczenie |
A lub B |
|
|
BYŁY |
|
|
S |
|
(Twoja śledziona jest narządem w układzie limfatycznym, który filtruje i oczyszcza krew oraz jest miejscem, w którym komórki B odpoczywają i wytwarzają przeciwciała) |
Testy do inscenizacji
Aby dowiedzieć się, jaki masz etap, możesz zostać poproszony o wykonanie niektórych z następujących testów:
Skan tomografii komputerowej (CT)
Te skany robią zdjęcia wnętrza klatki piersiowej, brzucha lub miednicy. Zapewniają szczegółowe zdjęcia, które dostarczają więcej informacji niż standardowe zdjęcie rentgenowskie.
Pozytonowa tomografia emisyjna (PET)
Jest to skan, który robi zdjęcia wnętrza całego ciała. Otrzymasz igłę z lekiem wchłanianym przez komórki nowotworowe, takie jak komórki chłoniaka. Lek, który pomaga skanowi PET zidentyfikować lokalizację chłoniaka oraz jego rozmiar i kształt, podkreślając obszary z komórkami chłoniaka. Obszary te są czasami nazywane „gorącymi”.
Nakłucie lędźwiowe
Nakłucie lędźwiowe to procedura wykonywana w celu sprawdzenia, czy chłoniak rozprzestrzenił się na twoje ciało ośrodkowy układ nerwowy (OUN), który obejmuje mózg, rdzeń kręgowy i okolice oczu. Będziesz musiał pozostać bardzo nieruchomy podczas zabiegu, więc niemowlęta i dzieci mogą mieć znieczulenie ogólne, aby uśpić je podczas zabiegu. Większość dorosłych będzie potrzebowała tylko znieczulenia miejscowego, aby znieczulić obszar.
Lekarz wbije igłę w plecy i pobierze niewielką ilość płynu o nazwie „płyn mózgowo-rdzeniowy” (CSF) z okolicy rdzenia kręgowego. CSF to płyn, który działa trochę jak amortyzator dla twojego OUN. Zawiera również różne białka i zwalczające infekcje komórki odpornościowe, takie jak limfocyty, które chronią mózg i rdzeń kręgowy. CSF może również pomóc w odprowadzeniu dodatkowego płynu, który możesz mieć w mózgu lub wokół rdzenia kręgowego, aby zapobiec obrzękowi w tych obszarach.
Próbka płynu mózgowo-rdzeniowego zostanie następnie wysłana do patologii i sprawdzona pod kątem jakichkolwiek oznak chłoniaka.
Biopsja szpiku kostnego
- Aspirat szpiku kostnego (BMA): ten test pobiera niewielką ilość płynu znajdującego się w przestrzeni szpiku kostnego.
- Aspirat trepanacyjny szpiku kostnego (BMAT): ten test pobiera niewielką próbkę tkanki szpiku kostnego.
Próbki są następnie wysyłane do patologii, gdzie są sprawdzane pod kątem oznak chłoniaka.
Proces biopsji szpiku kostnego może się różnić w zależności od miejsca leczenia, ale zwykle obejmuje znieczulenie miejscowe w celu odrętwienia obszaru.
W niektórych szpitalach możesz otrzymać lekką sedację, która pomaga się zrelaksować i może sprawić, że nie będziesz pamiętał zabiegu. Jednak wiele osób tego nie potrzebuje i zamiast tego może mieć „zielony gwizdek” do ssania. Ten zielony gwizdek zawiera lek przeciwbólowy (zwany Penthrox lub metoksyfluranem), którego używasz w razie potrzeby podczas całej procedury.
Pamiętaj, aby zapytać lekarza, co jest dostępne, aby zapewnić Ci większy komfort podczas zabiegu, i porozmawiaj z nim o tym, co Twoim zdaniem będzie dla Ciebie najlepszą opcją.
Twoje komórki chłoniaka mają inny wzorzec wzrostu i wyglądają inaczej niż normalne komórki. Stopień zaawansowania chłoniaka określa szybkość wzrostu komórek chłoniaka, co wpływa na wygląd pod mikroskopem. Stopnie to stopnie 1-4 (niski, średni, wysoki). Jeśli masz chłoniaka wyższego stopnia, twoje komórki chłoniaka będą wyglądać najbardziej różnie od normalnych komórek, ponieważ rosną zbyt szybko, aby prawidłowo się rozwijać. Poniżej znajduje się przegląd ocen.
- G1 – niski stopień – twoje komórki wyglądają prawie normalnie, rosną i rozprzestrzeniają się powoli.
- G2 – stopień pośredni – twoje komórki zaczynają wyglądać inaczej, ale istnieją normalne komórki, które rosną i rozprzestrzeniają się w umiarkowanym tempie.
- G3 – wysoki stopień – twoje komórki wyglądają całkiem inaczej z kilkoma normalnymi komórkami, a także rosną i rozprzestrzeniają się szybciej.
- G4 – wysoki stopień – Twoje komórki wyglądają zupełnie inaczej niż normalnie, rosną i rozprzestrzeniają się najszybciej.
Wszystkie te informacje składają się na cały obraz tworzony przez twojego lekarza, aby pomóc ci wybrać najlepszy rodzaj leczenia dla ciebie.
Ważne jest, aby porozmawiać z lekarzem o własnych czynnikach ryzyka, aby mieć jasne pojęcie, czego można oczekiwać od leczenia.
Czekam na wyniki
Oczekiwanie na wyniki może być stresującym i niepokojącym czasem. Ważne jest, aby mówić o tym, jak się czujesz. Jeśli masz zaufanego przyjaciela lub członka rodziny, warto z nim porozmawiać. Ale jeśli nie czujesz, że możesz porozmawiać z kimkolwiek w swoim życiu osobistym, porozmawiaj z lokalnym lekarzem, który może pomóc w zorganizowaniu poradnictwa lub innego wsparcia, abyś nie był sam w czasie oczekiwania i leczenia GZL.
Możesz również skontaktować się z naszymi pielęgniarkami zajmującymi się leczeniem chłoniaków, klikając przycisk Skontaktuj się z nami u dołu ekranu. Lub jeśli jesteś na Facebooku i chciałbyś połączyć innych pacjentów żyjących z chłoniakiem, możesz dołączyć do naszego Chłoniak Down Under strona.
Zanim rozpoczniesz leczenie
Chłoniak z szarej strefy jest agresywny i może się szybko rozprzestrzeniać, dlatego należy rozpocząć leczenie wkrótce po zdiagnozowaniu. Jednak przed rozpoczęciem leczenia należy wziąć pod uwagę kilka kwestii.
Płodność
Niektóre metody leczenia chłoniaka mogą wpływać na płodność, utrudniając zajście w ciążę lub zapłodnienie innej osoby. Może się to zdarzyć w przypadku kilku różnych rodzajów leczenia przeciwnowotworowego, w tym:
- chemoterapia
- radioterapia (gdy jest za bardzo w twojej miednicy)
- terapie przeciwciałami (przeciwciała monoklonalne i inhibitory immunologicznego punktu kontrolnego)
- przeszczepy komórek macierzystych (z powodu chemioterapii w dużych dawkach, której będziesz potrzebować przed przeszczepem).
Pytania, które należy zadać lekarzowi
Leczenie chłoniaka szarej strefy (GZL)
Twój lekarz weźmie pod uwagę wszystkie posiadane informacje przy podejmowaniu decyzji o najlepszych opcjach leczenia, które możesz zaoferować. Obejmą one:
- podtyp i stadium chłoniaka
- jakiekolwiek objawy, które otrzymujesz
- Twój wiek i ogólne samopoczucie
- wszelkie inne problemy zdrowotne, które masz, i leczenie, które możesz mieć dla nich
- Twoje preferencje, gdy uzyskasz wszystkie potrzebne informacje i będziesz miał czas na zadawanie pytań.
Typowe opcje leczenia, które możesz zaoferować
- DA-EPOCH-R (chemioterapia z dostosowaną dawką obejmująca etopozyd, winkrystynę, cyklofosfamid i doksorubicynę, przeciwciało monoklonalne zwane rytuksymabem oraz steroid zwany prednizolonem).
- Radioterapia (zwykle po chemioterapii).
- Autologiczny przeszczep komórek macierzystych (przeszczep komórek macierzystych przy użyciu własnych komórek macierzystych). Można to zaplanować po chemioterapii, aby dłużej utrzymać remisję i prawdopodobnie zatrzymać nawrót chłoniaka (nawrót).
- Cpróba liniowa
Edukacja pacjenta przed rozpoczęciem leczenia
Kiedy ty i twój lekarz zdecydujecie o najlepszej opcji leczenia, otrzymacie informacje na temat tego konkretnego leczenia, w tym ryzyka i korzyści leczenia, skutków ubocznych, na które należy zwrócić uwagę i zgłosić je zespołowi medycznemu oraz czego się spodziewać od leczenia.
Zespół medyczny, lekarz, pielęgniarka onkologiczna lub farmaceuta, powinien udzielić informacji o:
- Jakie leczenie zostanie zastosowane.
- Częste i poważne działania niepożądane, które mogą wystąpić.
- Kiedy należy skontaktować się z lekarzem lub pielęgniarką w celu zgłoszenia działań niepożądanych lub obaw.
- Numery kontaktowe i miejsca, w których należy się zgłosić w nagłych przypadkach 7 dni w tygodniu i 24 godziny na dobę.
Częste działania niepożądane leczenia
Istnieje wiele różnych skutków ubocznych leczenia przeciwnowotworowego, które zależą od rodzaju stosowanego leczenia. Twój lekarz prowadzący i/lub pielęgniarka onkologiczna mogą wyjaśnić skutki uboczne twojego konkretnego leczenia. Niektóre z bardziej powszechnych skutków ubocznych leczenia wymieniono poniżej. Możesz dowiedzieć się o nich więcej, klikając na nie.
- Niedokrwistość (niski poziom czerwonych krwinek, które przenoszą tlen w organizmie)
- Małopłytkowość (mała liczba płytek krwi, która pomaga w krzepnięciu krwi i powstrzymuje powstawanie siniaków i krwawień)
- Neutropenia (mała liczba białych krwinek, które pomagają zwalczać infekcje)
- Owrzodzenia i owrzodzenia jamy ustnej
- Wypadanie włosów (łysienie)
- Nudności i wymioty
- Biegunka lub zaparcia
- Zmęczenie (zmęczenie lub brak energii)
- Neuropatia obwodowa (zmiany czucia w dłoniach, stopach, narządach płciowych)
- Zmniejszona płodność.
Leczenie drugiego rzutu w nawrotowym lub opornym na leczenie GZL
Po leczeniu prawdopodobnie dojdzie do remisji. Remisja to okres, w którym nie ma żadnych śladów GZL w organizmie lub gdy GZL jest pod kontrolą i nie wymaga leczenia. Remisja może trwać wiele lat, ale czasami GZL może nawrócić (powrócić). Jeśli tak się stanie, konieczne będzie dalsze leczenie. Następne leczenie, które masz, będzie leczeniem drugiego rzutu.
W rzadszych przypadkach możesz nie osiągnąć remisji podczas leczenia pierwszego rzutu. Kiedy tak się dzieje, chłoniak nazywany jest „opornym”. Jeśli masz oporną GZL, Twój lekarz będzie chciał spróbować innego rodzaju leczenia. To również nazywa się leczeniem drugiego rzutu, a wiele osób nadal dobrze zareaguje na leczenie drugiego rzutu.
Celem leczenia drugiego rzutu jest doprowadzenie do remisji (ponownie) i może obejmować różne rodzaje chemioterapii, immunoterapię, terapię celowaną lub przeszczep komórek macierzystych.
W jaki sposób podejmuje się decyzję o leczeniu drugiego rzutu
W momencie nawrotu wybór leczenia będzie zależał od kilku czynników, w tym:
- Jak długo miałeś remisję
- Twój ogólny stan zdrowia i wiek
- Jakie leczenie GZL otrzymałeś w przeszłości
- Twoje preferencje.
Badania Kliniczne
Zaleca się, aby za każdym razem, gdy trzeba rozpocząć nowe leczenie, zapytać lekarza o badania kliniczne, do których możesz się kwalifikować. Badania kliniczne są ważne, aby znaleźć nowe leki lub kombinacje leków, które poprawią leczenie GZL w przyszłości.
Mogą również zaoferować ci szansę wypróbowania nowego leku, kombinacji leków lub innych metod leczenia, których nie będziesz mógł uzyskać poza badaniem.
Istnieje wiele terapii i nowych kombinacji terapii, które są obecnie testowane w badaniach klinicznych na całym świecie dla pacjentów zarówno z nowo zdiagnozowaną, jak iz nawrotem GZL.
Czego można się spodziewać po zakończeniu leczenia
Po zakończeniu leczenia hematolog nadal będzie chciał Cię regularnie odwiedzać. Będziesz mieć regularne badania kontrolne, w tym badania krwi i skany. Częstotliwość wykonywania tych badań będzie zależała od indywidualnych okoliczności, a hematolog będzie w stanie powiedzieć, jak często chce się z tobą widzieć.
Zakończenie leczenia może być ekscytującym lub stresującym okresem – czasem jedno i drugie. Nie ma dobrego ani złego sposobu odczuwania. Ale ważne jest, aby rozmawiać o swoich uczuciach i potrzebach z bliskimi.
Wsparcie jest dostępne, jeśli masz trudności z radzeniem sobie z zakończeniem leczenia. Porozmawiaj ze swoim zespołem leczącym – hematologiem lub pielęgniarką specjalizującą się w onkologii, ponieważ mogą oni skierować Cię do poradni w szpitalu. Twój lokalny lekarz (lekarz ogólny – GP) może również w tym pomóc.
Pielęgniarki zajmujące się chłoniakami
Możesz również podać jedną z naszych pielęgniarek zajmujących się leczeniem chłoniaków lub e-mail. Wystarczy kliknąć przycisk „Skontaktuj się z nami” u dołu ekranu, aby uzyskać dane kontaktowe.
Późne efekty
Czasami efekt uboczny leczenia może się utrzymywać lub rozwijać miesiące lub lata po zakończeniu leczenia. to się nazywa późny efekt. Ważne jest, aby zgłaszać wszelkie późne skutki swojemu zespołowi medycznemu, aby mógł Cię przeanalizować i doradzić, jak najlepiej radzić sobie z tymi skutkami. Niektóre późne efekty mogą obejmować:
- Zmiany rytmu lub struktury serca
- Wpływ na twoje płuca
- Neuropatia obwodowa
- Zmiany hormonalne
- Zmiany nastroju.
Jeśli wystąpi którykolwiek z tych późnych skutków, hematolog lub lekarz ogólny może zalecić wizytę u innego specjalisty w celu opanowania tych skutków i poprawy jakości życia. Ważne jest jednak, aby zgłaszać wszystkie nowe lub trwałe efekty tak wcześnie, jak to możliwe, aby uzyskać najlepsze wyniki.
Survivorship - Życie z rakiem i po raku
Zdrowy tryb życia lub pozytywne zmiany w stylu życia po leczeniu mogą być bardzo pomocne w powrocie do zdrowia. Jest wiele rzeczy, które możesz zrobić, aby dobrze żyć z GZL.
Wiele osób stwierdza, że po zdiagnozowaniu lub leczeniu raka zmieniają się ich cele i priorytety życiowe. Poznanie swojej „nowej normalności” może zająć trochę czasu i być frustrujące. Oczekiwania Twojej rodziny i przyjaciół mogą być inne niż Twoje. Możesz czuć się odizolowany, zmęczony lub mieć wiele różnych emocji, które mogą się zmieniać każdego dnia.
Główne cele po leczeniu Twojego GZL
- bądź jak najbardziej aktywny w pracy, rodzinie i innych rolach życiowych
- zmniejszyć skutki uboczne i objawy raka i jego leczenia
- identyfikować i zarządzać wszelkimi późnymi skutkami ubocznymi
- pomóc zachować jak największą niezależność
- poprawić jakość życia i zachować dobre zdrowie psychiczne.
Mogą Ci zalecić różne rodzaje rehabilitacji onkologicznej. Może to oznaczać dowolne z szerokiego zakresu usług takich jak:
- fizjoterapia, leczenie bólu
- planowanie diety i ćwiczeń
- doradztwo emocjonalne, zawodowe i finansowe.
Pomocna może być również rozmowa z lokalnym lekarzem na temat dostępnych lokalnych programów odnowy biologicznej dla osób powracających do zdrowia po zdiagnozowaniu raka. Wiele lokalnych obszarów prowadzi grupy ćwiczeń lub grupy społeczne lub inne programy odnowy biologicznej, które pomogą Ci wrócić do siebie sprzed leczenia.
Podsumowanie
- Chłoniak szarej strefy (GZL) jest podtypem chłoniaka nieziarniczego z cechami zarówno chłoniaka Hodgkina, jak i chłoniaka nieziarniczego.
- GZL zaczyna się w twoim śródpiersie (środek klatki piersiowej), ale może rozprzestrzenić się na dowolną część ciała.
- Objawy mogą być spowodowane nieprawidłowym wzrostem limfocytów B rozszerzających się w grasicy lub węzłach chłonnych klatki piersiowej i wywierania nacisku na płuca lub drogi oddechowe.
- Trochę Objawy są powszechne w większości typów chłoniaków – objawy typu B należy zawsze zgłaszać swojemu zespołowi medycznemu
- Istnieją różne rodzaje leczenia GZL, a lekarz przedstawi Ci najlepsze opcje w Twojej sytuacji.
- Efekty uboczne można rozpocząć wkrótce po rozpoczęciu leczenia, ale można również uzyskać późne efekty. Zarówno wczesne, jak i późne skutki należy zgłaszać zespołowi medycznemu do przeglądu.
- Nawet etap 4 GZL można często wyleczyć, chociaż do osiągnięcia tego celu może być potrzebny więcej niż jeden rodzaj leczenia.
- Zapytaj swojego lekarza, jakie są Twoje szanse na wyleczenie.
- Nie jesteś sam, specjalista lub lokalny lekarz (GP) może pomóc Ci połączyć się z różnymi usługami i wsparciem. Możesz również skontaktować się z naszymi pielęgniarkami zajmującymi się leczeniem chłoniaków, klikając przycisk Skontaktuj się z nami na dole tej strony.
